Home sweet home :)

Home sweet home :)

Ég kom heim snemma í morgunn... Var svo heppin að mér var boðið í 8 daga ferð til New York.... Ekki slæmt það.... og VÁ ég er  alveg heilluð af þessari borg. Ég brallaði ekkert smá margt .

Ég fór með Didda mínum og við þrömmuðum borgina endilanga .. kom sjálfri mér ekkert smá á óvart hvað ég hafði mikið úthald í þessari ferð. Við skoðuðum Ground Zero, Fórum upp í Statue of Liberty, Empire State og Rockefeller Center. Fórum í þyrluflug yfir borgina....Fórum um Central Park  í hestakerru og svo gangandi. Fórum á Guggenheim Museum, Madame Tussauds vaxmyndasafnið, American Museum of Natural History, og á Bodies sýninguna þar sem fullt af fólki hefur gefið líkama sýna eftir andlát sitt til sýningar. Ekkert smá skrítin sýning það og ég fékk meðal annars að sjá hvernig lifrin lýtur út. Það kom mér ekkert smá á óvart hversu stór hún er. Það sem mér fannst samt skrítnast var að sjá hin ýmsu líffæri sýkt af krabbameini. Verð að segja að mér fannst það pínu erfitt og líka mjög erfitt að sjá litlu barna líkamana. Við skelltum okkur líka til New Jersey þar sem Aron bróðir býr ásamt konu sinni og barni. Ég hafði aldrei komið til þeirra og ekki einu sinni komið til Bandaríkjana áður og ekki Diddi heldur . Þetta var geðveik upplifun og okkur langaði bara alls ekkert að fara aftur heim strax ...hehehe.... Það var svo gott að geta hugsað um eitthvað annað en veikindin mín og ég virkilega gat sett þau til hliðar .... Hey ég náði meira að segja að bæta smá aukakílóum á mig þarna í NY án gríns ...hehhehe.... finn bara hvað fötin mín eru allt í einu orðin frekar strekkt á mér . Halla læknir á eftir að vera ánægð með það .

Eins og ég sagði áðan þá gat ég labbað ótrúlega mikið. Heilsan mín var virkilega góð þennan tíma. Engir bakverkir... aldrei þessu vant og lítið um þreytu. Annað hvort er heilsan mín eitthvað að skána eða að umhverfisbreytingin hafi haft svona góð áhrif á mig. Skulum vona að það hafi frekar verið það fyrrnefnda . Ég virkilega vona að krabbameinsvísarnir hafi lækkað enn meira ... kemur í ljós eftir helgi.... Líklegast á þriðjudaginn... Nú byrjar venjulega rútínan aftur... Lyfjameðferðin hefst á mánudaginn og þessi vika er loka vikan áður en allsherjar rannsóknir verða gerðar aftur..... Úfff ég hugsa til þess með tilhlökkun en líka mikilli hræðslu. Skrítið að upplifa þessar báðar ólíku tilfinningar í einu...enn eins  og ég segi þá trúi ég því virkilega að sjúkdómur minn sé eitthvað að minnka. Ég bara verð að trúa því !!

Núna er komin helgi. Ég er með Emblu og Kristófer.... en litla snúllan mín hún Írena er lasin hjá pabba sínum ....Ég þorði ekki að taka hana því það er ekkert grín fyrir mig að verða lasin ofan í allt það sem ég er að ganga í gegnum. Ef ég fæ flensu þá getur líkaminn minn ekki unnið úr veikindunum eins og hann á að gera út af lyfjunum og ég get því orðið mun veikari og líklegast endað á spítala. Ekki alveg það sem mig langar núna. Vonandi verður snúllan mín orðin hress á morgun svo hún getur lúllað í mömmukoti .

Nóg af mér í bili .

Sendi á ykkur knús

KV Ásta Lovísa