Þá loksins drattast ég til að blogga 
.
Lyfjavikan gekk bara ágætlega fyrir sig.... Varð pínu lasin af lyfjunum þarna á mánudags og þriðjudagskvöldið. Er líka búin að vera frekar þreytt og þurfa að sofa frekar mikið en það er örugglega bara eðlilegt þegar maður er svona ný komin að utan og frá landi með svona mikinn tíma mismun.
Ég er ennþá í skýjunum yfir tölunum mínum. Ekki slæmt að lækka um 10 í hverri lyfjaviku sem maður kemur. Vonandi halda þær áfram að lækka.
Myndirnar verða svo teknar 20. febrúar og þá verður fjölskyldufundurinn 21.febrúar. Þá fæ ég að vita nákvæmlega hvernig allt er hjá mér. Mér finnst þessir fundir alltaf pínu erfiðir. Líður stundum eins og ég sé með lífið í lúkunum... Kannski ekki skrítið þar sem það er jú verið að ræða líf mitt og áframhaldandi horfur. Úfff mér finnst samt alltaf erfiðast að biða. Vil alltaf ljúka öllu svona strax af .. hehehe... en það er betra að leyfa x6 skiptinu af Avastininu að virka fyrst.
Er ennþá pínu þreytt og lúin þannig að þetta blogg mitt verður líka frekar stutt í dag .
Tjá tjá
Kv Ásta
