Ég svaf yfir mig í morgunn í fyrsta sinn á ævinni án gríns. Ég vaknaði við það að nágranna kona mín sem er vön að fylgja börnum í skólann á sama tíma og ég dinglaði því henni fannst skrítið að heyra ekki lætin í okkur á þessum tíma heheheheh. Ég veit hreinlega ekki hvað gerðist ég var andvaka í mest alla nótt annaðhvort hef ég slökkt á klukkunni án þess að muna það eða ég hafi aldrei stillt hana.
Ég reif grísina á fætur með þvílíkum hamagangi ég held samt að við höfum verið öll ennþá hálf sofandi því ég klæddi mig í peysuna öfuga (hmmm... eitthvað kannast ég við að hafa gert það áður frussss), Írena velti fullum morgunkorn diski á gólfið og þegar ég var búin að bruna með þau eldri í skólann þá er mér litið framan í Emblu mína og sé að hún er gleraugnalaus .... nota bene hún sér ekkert án þeirra og við vorum ekkert að taka eftir því þannig að ég varð að bruna aftur heim til að ná í þau svo hún gæti nú séð eitthvað í skólanum blessunin hahahahaa.
Úffff ég sem hef aldrei skilið fólk sem getur ekki mætt á réttum tíma hahahaha er ekki alltaf einhvern tímann fyrst???? :Þ
